Soms gebeuren er dingen waar je niet om gevraagd heb. Tijdens een serie lessen over profetie, komt de leraar naar me toe en profeteert dat ik ga profeteren. Jaja dacht ik, zie je het voor je, ik kon me er niets bij voorstellen. Die zondag ben ik in de dienst. Er staat een man aan de andere kant van de zaal, boven hem zie ik een enorme trechter, vanuit de hemel zie ik allemaal woorden in de trechter vallen, maar door de wind kwamen er ook takken en ander vuil in de trechter terecht. Ik wist niet wat ik zag en ben toch maar naar de man toe gegaan. Maar pas op het moment dat ik met hem begon te praten kreeg ik van de Heer de boodschap die bij het beeld hoorde. De man kreeg heel veel woorden van de Heer, maar door de wereld kwamen er ook woorden bij die er eigenlijk niet thuis hoorde, de man moest af en toe de tijd nemen om alles schoon te maken zodat hij alleen woorden van de Heer zou spreken. Hij moest dus af en toe de trechter omdraaien en leegmaken. Daar stond ik dan ik snapte er niets van, ik had dit niet voorbereid of erom gevraagd. Vanaf dat moment zag ik iedere week wel wat. Op een keer zag ik heel de week een leeuw met me meelopen als ik door het bos liep. En toen opeens was het klaar en duurde het soms maanden voor ik iets zag. Nu gebeurd het soms opeens, dan zie ik opeens iets en blijft het branden in me tot ik het aan de juiste persoon verteld heb en soms hoef ik het helemaal niet te vertellen en is het gewoon voor mezelf.